--Για πού τόβαλες νυχτιάτικα;
--Πάω να χτυπήσω μια πίτσα –
είσαι;
--Πίτσα; Όχι, είμαι στρέιτ!
--Κρυάδες... Να την
χτυπήσουμε μαζί εννοώ...
--Γιατί, τι μας έφταιξε να
την βαρέσουμε;
--Ε, δεν τρώγεσαι...
--Δεν είμαι πίτσα, γι αυτό...
Τέλος πάντων, πάμε...
--Πώς την τρως;
--Ψημένη!
--Εννοώ με τι, έξυπνε!
Ζαμπόν, μανιτάρια...τι;
--Με απ’ όλα!
--Και μπέικον;;; Από
χοληστερίνη πώς πας;
--Δεν πάω – βασικά δεν πάω να
κάνω εξετάσεις...
--Δεν ξέρεις ΑΝ έχεις
χοληστερίνη;
--Αν έχω γενικά αυτήν την
ουσία ή αν είναι στα ύψη;
--Ότι την έχεις, την έχεις...
αν είναι μεγάλη είναι το ζήτημα...
--Θα σούλεγα τώρα τι την έχω
αλλά θα μας κόψει η λογοκρισία...και, σε κάθε περίπτωση, τι σχέση έχει το
μπέικον;
--Έχει σχέση, και μάλιστα
στενή, με πολλά λιπαρά – κολλητάρια είναι!
--Και;
--Ανεβάζει τη χοληστερίνη,
παθαίνεις αρτηριοσκλήρωση, κάνεις πίεση, σούρχεται το εγκεφαλικό και πας καλλιά
σου!
--Όλα αυτά το μπέικον; Που
την ανεβάζει την ρημάδα;
--Όλα!
--Ενώ το ζαμπόν και τα τυριά
που θα σαβουρώσεις δεν την ανεβάζουν;
--.....
--Δεν μιλάς;
--Να σου πω... σαν να μην
πολυπεινάω πια...
--Πάμε σπίτι μου, να μας
τραπεζώσει η μάνα μου;
--Κάτι καλό;
--Γιαουρτάκι με μηδέν λιπαρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου