"Ημέρα Ψυχικής Υγείας" η σημερινή - αφορμή να αναφερθώ στο πρόβλημα της Δωροθέας, της ηρωίδας του ομώνυμου βιβλίου μου, με ένα σχετικό απόσπασμα.

«Η φίλη μας πρέπει να υπήρξε από νεαρή ηλικία ένας άνθρωπος που θέλησε να ακολουθήσει τις κοινωνικές αξίες κατά γράμμα και έπεισε το “εγώ” της ότι η συμβατική συμπεριφορά απέναντι στους γονείς της και, αργότερα, σε σύζυγο και κοινωνία θα της χάριζε την ευτυχία. Έσπρωξε λοιπόν τις όποιες επαναστατικές της τάσεις πολύ βαθιά, σε καταστολή δηλαδή, σε σημείο που το “εγώ” της αποξενώθηκε από αυτά. Επειδή όμως το λογικό και συνειδησιακό κομμάτι της συνυπάρχει, όπως σε όλους μας, με ένα πολύ δυνατό υποσυνείδητο, στην περίπτωσή της, ορισμένες υπερφορτισμένες φορές το “εγώ” και το “υποσυνείδητο” πλησιάζουν το ένα με το άλλο, και η αντίδραση, όταν αυτές οι μη συμβατικές σκέψεις την πλημμυρίζουν, είναι τόσο δυνατή, που μοιάζει με έναν διαφορετικό εαυτό. Δημιουργείται δηλαδή μια διάσπαση του χαρακτήρα της.

Δεν θα έλεγα ότι είναι περίπτωση διπλής ή πολλαπλής προσωπικότητας – αυτή είναι μια πάθηση ιδιαίτερα σοβαρή και σπάνια. Παρ’ όλα αυτά, αυτό το ασανσέρ των αντίθετων σκέψεων και οι ανάλογες αντιδράσεις της επιβαρύνουν ιδιαίτερα την προσωπικότητά της και χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί αν δεν γίνει κατανοητό από την ίδια, θα της δημιουργήσει βαθύτερα προβλήματα, ιδίως καταθλιπτικού χαρακτήρα. Ίσως να είναι παράδοξο που ένας άνθρωπος ο οποίος έχει για σημαία στη ζωή του την καθωσπρέπει συμπεριφορά παρουσιάζει τέτοια θέματα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι άλλες είναι οι κοινωνικές αξίες και άλλα τα “θέλω” του υποσυνείδητου».