Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» από καρδιάς στον αγαπημένο μου φίλο Χριστόφορο Παπαχαραλάμπους για το τόσο όμορφο και επαινετικό σχόλιο/κριτική του πάνω στην ποιητική μου συλλογή «Αποτυπώματα»!

  «Βάσω μου

Περιφερόμενος ανάμεσα στα «ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ» σου βρέθηκα σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η αγάπη, τρυφερότητα, η θλίψη αποχαιρετισμού αγαπημένων, η αποστολή μηνυμάτων σε λατρεμένους που ήδη είναι μακριά να υποδεχτούν, χαρά ή θρίαμβο άφιξης στην χώρα του φωτός, νοιάξιμο για αδύναμες ψυχούλες, μηνύματα προς αγαπημένους συντρόφους και όσους περιδιαβούν στον τόπο που δημιούργησες.

 Όλα σου τα «ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ» μου προσέφεραν συγκίνηση, όχι όμως θλίψη. Αντιθέτως θα ‘λεγα όσο διάβαζα, μέσα μου ήταν σαν χυνόταν κάτι σαν βάλσαμο στην ακόμη πληγωμένη μου ψυχή. Η δύναμη των «ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΩΝ» αυτών είναι ότι ενώ λες «Να! Αυτό είναι το καλύτερο», λίγο παρακάτω την πατάς και αναθεωρείς και πάει λέγοντας.

Όμως θα τολμήσω να πω, πως τώρα επειδή τριγύρω μου υπάρχουν ολοζώντανα τα παιδιά και τα εγγόνια μας με πρόσωπα γεμάτα φως, το «ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑΜΑΔΑ ΦΩΣ», μ’ έκανε να σηκώσω το κεφάλι μου, να κοιτάξω τον συννεφιασμένο ουρανό και να ψιθυρίσω «Εδώ είσαι.» Περήφανος ο Γιος που τον «τον φυλάει και τον σκέπει» μια ψυχή σαν την δική σου.

Θέλω να ευχαριστήσω για όσα γλυκά αποτυπώματα αφήκαν στην καρδιά μου τα «ΑΠΟΤΥΩΜΑΤΑ» σου Βάσω μου και να σε καταγγείλω για το …έγκλημα της Κατάκτησης Ψυχής».