Κύκλοι ομόκεντροι

Κύκλοι ομόκεντροι στη ζωή μας - σαν εκείνους που φτιάχνει το βότσαλο όταν  πέφτει στην ακύμαντη επιφάνεια της λίμνης.

Εμείς στο κέντρο. Οι άνθρωποι της ζωής μας τοποθετημένοι σε κύκλους κοντινούς και πιο μακρινούς, ανάλογα με την σπουδαιότητα και την σημασία, την αξία που έχουν για μας. Εκείνη που τους αποδίδουμε άλλοτε με ορθή κι άλλοτε με λανθασμένη κρίση και αξιολόγηση. Γονείς, αδέλφια, φίλοι, γνωστοί. Οι σύντροφοι και τα παιδιά μας δεν περιλαμβάνονται στους κύκλους, βρίσκονται στο κατάκεντρο της ύπαρξής μας - ή, τουλάχιστον, έτσι θα ’πρεπε.

Κατά καιρούς τους αλλάζουμε θέση ανάλογα με τις εξελίξεις που, μοιραία, επισυμβαίνουν στη ζωή μας, στη ζωή τους. Παλιές παρουσίες ξεθωριάζουν και απομακρύνονται στην περιφέρεια. Καινούργιοι παρουσίες προκύπτουν, κάπου θα πρέπει να ταξινομηθούν. Ενίοτε υπερτιμημένες καταλαμβάνουν προνομιούχες θέσεις κοντά μας κι αξιολογούνται στην πορεία - ή θα μείνουν εκεί ή θα μετακινηθούν πιο πέρα. 

Κανείς δεν ξεφεύγει από τον κανόνα των κύκλων. Κανείς δεν έχει δεδομένη θέση, σταθερή. Όλα ρευστά εκτός από το κατάκεντρο -αν είμαστε τυχεροί και δεν συνειδητοποιήσουμε, ξαφνικά κι οδυνηρά, πως κι εκεί επισυμβαίνουν κραδασμοί. Κραδασμοί που μπορεί και να οδηγήσουν σε μια αναπάντεχη ερήμωσή του - σε ένα κέντρο μοναχικό, του ενός.

Κύκλοι ομόκεντροι στη ζωή μας. Τυχεροί όσοι τους «εποικίσουμε» με σύνεση κι ευαισθησία κρατώντας στους κοντινούς εκείνους που στ’ αλήθεια μας αγαπούν και μας νοιάζονται - εκείνους που στ’ αλήθεια αγαπάμε και νοιαζόμαστε. 

Έστε εν εγρηγόρσει!