Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021

Πιστοποιητικό αιμοδότη

 

Πιστοποιητικό αιμοδότη

 Συγκίνηση και νοσταλγία...

 Μου το έστειλε αιμοδότης που το ανέσυρε από το αρχείο του - ευχαριστώ θερμά για την χαρά και την συγκίνηση!

 


Το παράπονο της Μόκας

 

Το παράπονο της Μόκας

 Κάποιες φορές κλαίω... Όχι δυνατά όπως όταν πεινάω αλλά σιγανά, παραπονιάρικα, λυπημένα...

 Η Παράξενη Μαμά μου λέει πως βλέπω όνειρα. Πως βλέπω την πρώτη μου μαμά, την μαλλιαρή, και τα αδέλφια μου να είμαστε, λέει, όλα χωμένα στην μεγάλη ζεστή αγκαλιά της και να ρουφάμε ζωή από το σώμα της. Κι εγώ απλώνω τα μικρά μου ποδαράκια μα δεν την βρίσκω... κι αντί για εκείνη αγκαλιάζω το μεγάλο λούτρινο τιγράκι που μου έχει δώσει η Παράξενη Μαμά για να χουζουρεύω... κι εκεί με πιάνει το παράπονο...

 Η Παράξενη Μαμά μου τότε με παίρνει αγκαλιά, με χαϊδεύει και μου λέει σιγανά τραγουδάκια... και μαζί λέει κάτι ακαταλαβίστικα που μου ακούγονται θυμωμένα, κάτι για τον αλήτη που μας πήρε από την πρώτη μαμά μας και μας πέταξε στα σκουπίδια και που θα κλαίει κι εκείνη που έχασε τα μωρά της πριν προλάβει καλά καλά να τα γνωρίσει, να τα αγκαλιάσει, να τους πει πόσο τα αγαπάει...

 Κι εγώ παρηγοριέμαι σιγά σιγά με τα χάδια και τα λόγια της και γαληνεύω - κι εκείνη με βάζει στη φωλιά μου, παίρνω αγκαλιά το μπουκάλι/θερμοφόρα μου και το τιγράκι μου κι αποκοιμιέμαι...



 

(κουταβο)Παιδική χαρά - Ηρακλής γκρινιάζων

 

(κουταβο)Παιδική χαρά - Ηρακλής γκρινιάζων 

"Ήτανε λίγα της γριάς/εγέννησε κι ο γέρος" έλεγε η γιαγιά Χριστίνα κι εγώ έχω πάρει ανάποδες από προχτές που μας κουβάλησε η μάνα ΚΙ ΑΛΛΟ κουτάβι, δυο μηνών αυτή τη φορά γιατί, λέει, ήταν στο πανσιόν με τα 6 αδελφάκια της και βρήκαν μαμάδες τα άλλα, λέει, και πώς να μείνει μόνη της η Μιλού (έτσι την λένε), λέει, και την μπαστάκωσε ΚΙ ΑΥΤΗ στο δωμάτιό τους μέχρι να βρει την δικιά της τη μαμά κι έστειλε τον μπαμπά εξορία στον ξενώνα για να έχει την ησυχία του, λέει, κι εκείνος κάτι μουρμούρισε στα γαλλικά κι είπα, δόξα τω Θεώ θα την στείλουμε αλλού κι αυτήν και το μωρό την Μόκα αλλά πού;;; καλός είναι και του λόγου του που τον τσάκωσα μετά μια να ταΐζει το βρέφος και μια να κάνουν μπάνιο με την μάνα την καινουργιοφερμένη κι εκεί απελπίστηκα, πάει είπα, αφού τις καλοδέχτηκε ο μπαμπάς και τις παίρνει κι αγκαλιά την πατήσαμε και θα μας κάτσουν μόνιμα στο σβέρκο και πολύ συγχίζομαι που γίναμε κουταβοπαιδική χαρά γιατί πια κανείς δεν μου δίνει σημασία όλο με τα κουταβοκόριτσα ασχολούνται και για αυτό σας λέω, αν με αγαπάτε λιγάκι, ελάτε να τις πάρετε στο σπίτι σας ή να πείτε στην ξαδέρφη σας να τις πάρει μπας και ξαναγίνω εγώ το μικρό και χαϊδεμένο τους και να μη με μαλώνει η μάνα που μπήκα για λίγο να δω αυτήν την Μιλού και με έβγαλε άρον άρον έξω για να μην την κολλήσω, λέει, κανα μικρόβιο ΕΓΩ που είμαι υγιέστατος και πολλά φιλιά σε όλους σας

ο Ηρακλάκος σας!