Βλέφαρα κλειστά

Κάτω από βλέφαρα κλειστά

Εικόνες αρμενίζουν

Ακάλεστες κι επίμονες

Σε στέλουνε θαρρείς

Σ’ ένα ταξίδι απρόσμενο

Σ΄ονείρατα φευγάτα

Σε ξεχασμένα πρόσωπα

Σε χρόνους παλιακούς

Ανάκατες οι μνήμες σου

Μοιάζουν να ζωντανεύουν

Με σχήματα, με χρώματα

Γεύσεις και μυρωδιές

Στιγμές που παραφύλαγαν

Στης λήθης το σεντούκι

Ν’ ανοίξουν μια χαραματιά

Και νάρθουν να σε βρουν

Μια θάλασσα, ένα φιλί

Ο φάρος, το φεγγάρι

Ένα ξωκκλήσι ολόλευκο

Το γέλιο ενός μωρού

Ένα μικρό κυκλάμινο

Μοσχοβολιά από θρούμπι

Γοργό του γλάρου πέταγμα

Σύννεφα μενεξιά

Αντίο, καλωσόρισμα

Χαμόγελο και δάκρυ

Ασύνδετα, παράταιρα

Κι ωστόσο ταιριαστά

Σφαλείς σφιχτά τα βλέφαρα

Τ’ όνειρο μην τελειώσει

Χαμογελάς αθέλητα

Κι αφήνεσαι γλυκά

Στου ονείρου το στρατί...