Εμπιστεύτηκες… και σε ρήμαξαν…

Το «αμάρτημά» σου υπήρξε ότι εμπιστεύτηκες… κι αυτό στάθηκε μοιραίο για τη ζωή σου.

Εμπιστεύτηκες τα χάδια, τη φροντίδα, το χέρι που σου έδωσε να φας. Χωρίς να ξέρεις (και πώς άλλωστε) πως υπάρχουν κι αλλιώτικα χέρια… χέρια που χτυπούν, που βασανίζουν, που σκοτώνουν. Τα εμπιστεύτηκες κι εκείνα -κι εκείνα έβαλαν άγριο τέλος στη μικρή ζωούλα σου.

Όπως κι εμείς εξ άλλου. Εμπιστευόμαστε κι ονειρευόμαστε - κι είναι πολλές φορές  τα χάδια και τα λόγια ψεύτικα, τα χαμόγελα απατηλά. Και βάζουν άγριο τέλος στα όνειρα και την γαλήνη της ψυχής.

Γι αυτό φυλάξου, αθώο μου γατάκι… γι αυτό φυλάξου, καλόγνωμη ψυχή.

 Με αφορμή την μικρή, «ασήμαντη» ιστορία ενός ακόμη μικρού, «ασήμαντου» πλάσματος…

https://maleviziotis.gr/2019/12/18/%cf%84%cf%8d%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bf%cf%82%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b3%cf%81%ce%bf%ce%b8%ce%b9%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%87%ce%b9-%cf%8c%cf%83/?fbclid=IwAR2TPuP1xgbva-nRA7ooDIbHNj1cTfQvqX2rwxcyyBKG7rWn8qI1iWthS0k