Ένα (αλλιώτικο) χριστουγεννιάτικο παραμύθι με νεράιδες
Και τότε
εμφανίστηκε η καλή τους νεράιδα. Χωρίς να χάσει χρόνο έστειλε τις μαμάδες τριών
συμμαθητών τους να τα πάρουν στα δικά τους τα σπίτια, να τα έχουν σαν τα δικά
τους παιδιά, μέχρι να βρεθεί μια λύση. Και η λύση βρέθηκε! Το σχολείο και η
τοπική κοινωνία κινητοποιήθηκαν, ο Θήτα βρήκε προσωρινά δουλειά στον δήμο σαν
κηπουρός μέχρι να βγει η σύνταξη του πατέρα τους και να συνεχίσει τις σπουδές
του, το σπίτι επισκευάστηκε, τα παιδιά επέστρεψαν στην εστία τους κι ανέλαβαν
με πολλή υπευθυνότητα την καθημερινότητά τους και δεν έμενε παρά να λυθεί το
τελευταίο πρόβλημα: η διατροφή τους, μιας και κανένα δεν ήξερε/μπορούσε να
μαγειρεύει.
Και τότε η καλή
τους νεράιδα εμφανίστηκε ξανά. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, με το μαγικό της
ραβδάκι, έχρισε «μαμάδες» εφτά μαμάδες άλλων συμμαθητών, που ανέλαβαν να
μαγειρεύουν εκείνες (μια φορά την εβδομάδα η κάθε μια) και να πηγαίνουν φαγητό
στα παιδιά μέχρι να βρεθεί μια πιο
μόνιμη λύση. Μάλιστα, για να μην μπερδεύονται, απέκτησαν και ονόματα - η μαμά
Δευτέρα, η μαμά Τρίτη και ούτω καθ΄ εξής.
Κι έζησαν αυτοί
καλά κι εμείς καλύτερα!
Σ.Σ. Η ιστορία
μας είναι φανταστική κι οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και
καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία.
Ή μήπως όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου