Μια φορά κι έναν καιρό
Ανήκω στην γενιά που μεγάλωσε με τα παραμύθια της Χιονάτης,
της Ωραίας Κοιμωμένης και της Σταχτοπούτας, όταν όλα τα κοριτσάκια ονειρευόμασταν
το πριγκιπόπουλο. Παραμύθια που έχω απορρίψει δεκαετίες τώρα και δεν αφηγήθηκα
ποτέ στα εγγόνια μου.
Υπήρξα φοιτήτρια στα χρόνια της χούντας και της μεταπολίτευσης
έχοντας, επομένως, ζήσει έντονα και συνειδητά όλες τις κοσμογονικές αλλαγές
στην πατρίδα μου - και, βέβαια, ψήφισα στο δημοψήφισμα του 1974 για την βασιλεία.
Γιατί τα αναφέρω τώρα όλα αυτά; Έτσι, χωρίς λόγο - αναμνήσεις
που αυτόματα ανασύρονται σήμερα, 16/1/2023, λόγω της τελετής ταφής του τέως βασιλιά
Κωνσταντίνου.
Καθείς και οι αναμνήσεις του, εξ άλλου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου