Αφιερωμένο σε φωνές αγαπημένες
που δεν ακούμε πια...
κι ο ήχος τους μας λείπει τόσο πολύ...

 

Ο ήχος της φωνής σου

(από τις «Ψηφίδες» μου)

 

Μου λείπει ο ήχος της φωνής σου

Φωτογραφίες μιλούν σιωπηλά

Για στιγμές που έζησαν

Για στιγμές που πέρασαν

 

Αισθάνομαι θαρρείς το κύμα

Να βρέχει τις άκρες των δαχτύλων

Σχεδόν μυρίζω τα λουλούδια

Που ανθίζαν στις πλαγιές

 

Πρόσωπα γελαστά

Κάτω από έναν ήλιο βασιλιά

Ή μέσα στο ψιλόβροχο

Που δρόσιζε τα χείλη

 

Φωτογραφίες που χαμογελούν

Μα δε μιλούν

Κι ο ήχος της φωνής σου

Μου λείπει...