Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017


Ασπιρίνη τριμμένη


Τη θυμάστε οι παλιότεροι; Την ασπιρίνη που έτριβε η μάνα μας στο κουταλάκι όταν είχαμε πυρετό; Γέμιζε μετά προσεκτικά το κουταλάκι με νερό και μας την έδινε μετά κόπων και βασάνων γιατί ήταν και πικρή πανάθεμά την! Δεν υπήρχαν τότε σιρόπια ντεπόν με γεύση φράουλα κι όλη τη δουλειά την έκανε η ασπιρίνη-φαρμάκι. Μόνη παρηγοριά το κουταλάκι μέλι που ακολουθούσε για να πάρει την πικράδα.


Και τα βρεγμένα πετσετάκια στο μέτωπο; Τα θυμάστε; Τα βουτούσε σε δροσερό νερό με ξύδι, τα έστιβε, τα απόθετε στο φλογισμένο μέτωπο να το δροσίσει και τα άλλαζε συνεχώς. Και μετά εντριβή με οινόπνευμα, το μπλε, εκείνο που βρωμάει. Και μύριζε το δωμάτιο ξύδι και οινόπνευμα και παιδική αρρώστια - ιλαρά (είναι και πάλι της μόδας!), μαγουλάδες (παρωτίτιδα για τους πιο καινούριους), κοκκύτη, ανεμοβλογιά. Όλες τα πέρασα, μέχρι και οστρακιά - με τριμμένη ασπιρίνη και βρεγμένα πετσετάκια!


Τα θυμήθηκα όλα αυτά τώρα το πρωί καθώς έτριβα το φάρμακο για μια τραυματισμένη γατίτσα. Αλησμόνητα παιδικά μου χρόνια - κι ας ήσασταν ενίοτε και "πυρετικά"!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου