Ο Ηρακλής και η μπαντάνα

 

Ο Ηρακλής και η μπαντάνα

Γεια σας και καλησπέρα σας και καλή σας εβδομάδα και δεν φαντάζομαι να με ξεχάσατε αλλά τι λέω, ξεχνιέμαι εγώ; κι όχι, δεν είμαι ψωνάρα που λέει ο Ρόμπις αλλά τέλος πάντων είμαι και μια μορφή ξεχωριστή και πασίγνωστη και που λέτε ήρθα να σας πω ότι είμαι και κοσμοπολίτης γιατί μου αρέσει να πηγαίνω σε καινούργια μέρη και να κάνω καινούργιες φιλίες αν και δεν είναι ακριβώς αυτή η τωρινή περίπτωση γιατί ναι μεν άλλαξα σπίτι για λίγο ή για πάντα δεν ξέρω αλλά πριν δυο μέρες ήρθα σε ένα σπίτι που το ξέρω καλά κι αυτό είναι το σπίτι της θείας Ολυμπίας που πολύ την αγαπώ και με είχε φιλοξενήσει και παλιότερα που είχε φύγει η μαμά κι ο μπαμπάς ταξίδι και τώρα είπε - η θεία Ολυμπία στην μάνα - δεν μου φέρνεις τον Ηρακλάκο να περάσουμε μαζί λίγο καιρό που τον έχω πεθυμήσει κι εκείνη - η μάνα - ρώτησε τον θείο Αντρέα που μένουμε μαζί πολύ καιρό κι εκείνος είπε, να πας βρε μπαγασάκο να αλλάξεις παραστάσεις, κι εγώ μπερδεύτηκα λιγάκι, σε θέατρο θα πάω; αλλά δεν με απασχόλησε και πολύ η σκέψη γιατί την άλλη μέρα βρέθηκα στο σπίτι της θείας Ολυμπίας που είναι πάρα πολύ καλή και με αγαπάει και πάρα πολύ και μου δώνει και τυράκια κι έχει κι έναν γιο, τον μικρό θείο Κωνσταντίνο που μου μαθαίνει κιθάρα, και μια κόρη, την μικρή θεία Χριστίνα, που όλο με κάνει αγκαλιές και με παίρνει βόλτα με τους φίλους της και μου αγοράζει ωραία πραγματάκια όπως αυτή η υπέροχη μπαντάνα που μου κοτσάρησε και καμαρώνω σαν γύφτικο σκεπάρνι και περνάω τέλεια με τις δυο μου θείες και τον θείο και λέω να την αράξω κάμποσο εδώ και σας αφήνω τώρα, πάω βόλτα με τα παιδιά για καφέ, εσπρεσσάκι για να ξέρετε, και γεια σας και χαρά σας και καλό σας βράδυ και πολλά φιλιά στις μουσούδες σας!