ΔΥΟ ΛΑΛΟΥΝ...  το αδέσποτο

--Πήρα σκύλο!

--Αληθινό;

--Όχι, λούτρινο - από το Τζάμπο! Τι βλακείες ρωτάς...

--Πώς σου ήρθε η ιδέα;

--Δεν μου ήρθε η ιδέα - ο σκύλος μου ήρθε...

--Παρντόν;

--Χτες βράδυ γυρίζοντας από την πεζοπορία βρήκα ένα κουτάβι στην πόρτα του κήπου...

--Μόνο του;

--Όχι, με γκόμενα! Μα τι ρωτάς χριστιανέ μου; Μόνο, φοβισμένο, έτρεμε μέσα σε μια κούτα...

--Τι κούτα;

--Από ΝΟΥΝΟΥ... κάποιος το είχε παρατήσει με ένα σημείωμα «δεν έχω λεφτά να το φροντίσω»...

--Α το έρημο... και τι το έκανες;

--Το πήρα σπίτι, του έβαλα να φάει το μεσημεριανό μου μπιφτέκι κι έπεσε ξερό για ύπνο...

--Είναι μαλλιαρό;

--Όχι, έκανε πρώτα χαλάουα σε μπωτέ! Συνεχίζεις να ρωτάς βλακείες...

--Θα σε γεμίσει τρίχες... ξέρεις πώς μαδάνε τα σκυλιά;

--Πιο πολύ μαδάω εγώ... Τέλυ Σαβάλας  έχω γίνει...

--Ποιος είναι αυτός;

--Είσαι ΚΑΙ άσχετος! Να πας στον Γκούγκλη να κοιτάξεις...

--Και τι θα κάνεις;

--Με την τριχόπτωση;

--Με τον σκύλο!

--Θα τον κρατήσω φυσικά - αφού με υιοθέτησε! Και δεν θα πηγαίνω για περπάτημα έτσι μαγγούφης, θα τον έχω συντροφιά!

--Χαρά στο κουράγιο σου...

--Χαρά στο δικό του κουράγιο... Ξέρεις τι πόνο είχαν τα ματάκια του; Και ξέρεις τι χαρούλες μου έκανε το πρωί; Η καλύτερη παρέα στον πρωινό καφέ!

--Και πώς θα τον βγάλεις;

--Κότζακ!!!