Κύκνε του ονείρου

 

Στεκόσουν πάνω στη βαθυγάλαζη θάλασσα

Κι ήταν σαν να αιωρείσαι

Ολόλευκος

Αρχοντικός

Μοναχικός

 

Αγέρωχος - αλλ’ όχι απρόσιτος

 

Σε πλησίασα διστακτικά

Ευλαβικά σχεδόν

Να μη ταράξω τη γαλήνη σου

Να μη θρυμματίσω τη σιωπή σου

 

Με μόνη πρόθεση να αιχμαλωτίσω

Με τα μάτια της ψυχής

Κάτι από το μεγαλείο σου

Από τη μοναδική σου τελειότητα

 

Κι εσύ με καλοδέχτηκες

Με τη μεγαλοσύνη των ξεχωριστών

 

Κύκνε του ονείρου

Και των διάφανων νερών

 

Κύκνε της μαγείας

Και της περήφανης μοναξιάς

 

Σ’ ευγνωμονώ για την ομορφιά

Που μου χάρισες απλόχερα!!