Ιστορίες στο... φτερό - θέσεις καπνιζόντων

Αλήθεια, τις θυμάστε; Εσείς οι παλιότεροι λέω - τις «θέσεις καπνιζόντων» στα αεροπλάνα; Σίγουρα τις θυμάστε, ηρωικές εποχές! Όταν οι μισές θέσεις, οι πρώτες, ήταν για «μη-καπνίζοντες» και οι τελευταίες μισές για «καπνίζοντες» - λες και η «20 Α», ας πούμε, χωρίζονταν από την «21 Α» με κάποιο αόρατο παραπέτασμα που δεν επέτρεπε τον καπνό του θεριακλή της δεύτερης να περνά στην πρώτη και να ταλαιπωρεί τον άτυχο επιβάτη της που μπορεί να είχε άσθμα, αλλεργία ή να ήταν απλά μη καπνιστής, βρε αδελφέ!

Κι εκτυλίσσονταν σκηνές απείρου κάλλους στα ταξίδια, ειδικά αν αυτά ήταν πολύωρα. Ντουμάνιαζε η ουρά του αεροπλάνου κι έβηχε η μύτη του. Γύριζε αγριεμένος ο «20 Α» κι έκανε παρατήρηση στον «21 Α», που απλά του έδειχνε το ταμπελάκι «καπνίζοντες» πάνω από τη θέση του και τράβαγε μια ακόμη βαθιά ρουφηξιά. Γίνονταν τράμπες στις θέσεις ανάμεσα σε επιβάτες που είχαν κλείσει (απρόσεχτα κι ασυλλόγιστα) θέση στη «λάθος» περιοχή, αν και η χαμογελαστή κοπελιά στο γκισέ (δεν υπήρχε η on line κάρτα επιβίβασης, την έβγαζες επί τόπου) σε ρωτούσε «καπνίζοντες ή όχι;»

Έλυναν τις ζώνες οι καπνιστές που είχαν την ατυχία να μη βρουν θέση στην ουρά (γίνονταν ανάρπαστες) και μαζεύονταν στο πίσω μέρος για να κάνουν ένα τσιγάρο έστω στα πεταχτά, έστω στα όρθια, έστω τραμπαλίζοντας επικίνδυνα σε κάποιες ξαφνικές αναταράξεις - φτάνει να έπαιρναν τη δόση τους. Χώριζαν ζευγάρια στη διάρκεια της πτήσης μιας και η σύζυγος ανήκε στους «μη» κι ήταν αδύνατον να επιβιώσει μέσα στην αιθαλομίχλη της ουράς όπου επέλεγε να κλείσει τη δική του θέση ο φουμαδόρος σύζυξ.

Πάνε πλέον όλα αυτά. Πέρασαν ανεπιστρεπτί  εδώ και χρόνια, όταν βγήκε η πρώτη απαγόρευση του καπνίσματος για τις σύντομες πτήσεις στην αρχή, για όλες αργότερα. Και πολύ καλώς έκαναν που πέρασαν. Και σας το λέει αυτό όχι μια φανατική, ή έστω μετριοπαθής, της αντικαπνιστικής εκστρατείας αλλά μια καπνίστρια - λάιτ μεν, καπνίστρια δε. 

Όχι πως δεν θα ήθελα κάποιες φορές να ανάψω ένα τσιγάρο εν πτήσει, ειδικά στα πολύωρα ταξίδια κι ειδικότερα στην ώρα του καφέ - γιατί, ως γνωστόν, ο καφές είναι ο ρουφιάνος του τσιγάρου και τούμπαλιν (πλέον δεν πίνω καφέ στα ταξίδια, μου είναι αδιάφορος χωρίς το παρεάκι του). Όμως το όφελος από την καθαρή ατμόσφαιρα μέσα στο αεροπλάνο είναι παρασάγγας μεγαλύτερο και σημαντικότερο από το όποιο «κόστος» ημών των καπνιζόντων - δεν κάνουμε δα και στερητικά!

«Θέσεις καπνιζόντων» - τι σας (και μου) θυμίζω τώρα!