Πρώτη της Άνοιξης μέρα

Ένα μπουμπούκι που κοιμόταν καιρό. Ήσυχο. Αθόρυβο. Αναλλοίωτο στον χρόνο που περνούσε - τόσο, που αναρωτιόμουν αν θα ανοίξει ποτέ. Μέχρι που, προχθές, ξεκίνησε την πορεία του στη ζωή - και κάθε μέρα  ανοίγει και πιο πολύ τα πέταλά του στον ήλιο, στο φως, στην άνοιξη.

Σαν την Άνοιξη την ίδια που περίμενε ήσυχη κι αθόρυβη να γυρίσει ο Χρόνος για να πεταρίσει τα βλέφαρα στον ήλιο, στο φως, στην αναγέννηση - και κάθε μέρα να ανθίζει και να γεμίζει τις αισθήσεις μας χρώματα κι αρώματα.

Πρώτη μέρα του Μάρτη σήμερα, πρώτη της Άνοιξης ημέρα - κι εγώ ανασαίνω βαθιά τον μυρωμένο της αέρα κι αισθάνομαι σαν να βγαίνω από χειμερία νάρκη.

Καλωσόρισες Άνοιξη!