Η συμμετοχή μου στον διαγωνισμό ποίησης 2017

της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Σιωπή…

Είναι εκείνη η τρομαχτική σιωπή

Που πέφτει κάποιες φορές ανάμεσά μας

Σαν ομίχλη αδιαπέραστη, πυκνή

Σχεδόν χειροπιαστή

Και κρύβει τον έναν από τον άλλον

Και πνίγει μέσα στο γκρίζο της

Βλέμματα που ξεστρατίζουν

Και λέξεις ανείπωτες

Που ωστόσο συνωστίζονται 

Στις άκρες των χειλιών

Μα δεν τολμούν να λευτερωθούν

Λέξεις που φοβούνται να δραπετεύσουν

Γιατί το ξέρουν, θα τις καταπιεί το πούσι

Κι όλο πληθαίνουν οι φορές αυτές

Κι όλο βουβαίνονται οι λέξεις

Κι όλο πυκνώνει η ομίχλη

Μέχρι να καταπιεί κι εμάς

Στο γκρίζο συμπαγές της…