Παρασκευή 17 Μαΐου 2019




Ειρήνη η αξιοπρεπής

Την είχα δει άλλη μια φορά πριν κανα μήνα έξω από το σουπερμάρκετ που ψωνίζω όταν ανεβαίνω στην παλιά μου γειτονιά, στο Καλαμάκι. Πρόσωπο νεανικό, ελαφρά θλιμμένο, φυσιογνωμία ευγενική, με ένα αδιόρατο δειλό χαμόγελο στα χείλη. Αθόρυβη - τόσο, που οριακά άκουσα να λέει διστακτικά και χαμηλόφωνα "μπορείτε να μου πάρετε κάτι;" την ώρα που έμπαινα μέσα.
Έκανα μεταβολή και ξαναβγήκα έξω. Την πλησίασα, ρώτησα αν και τι είπε και μου ζήτησε, με τα μάτια χαμηλά, αν μπορώ να της ψωνίσω ένα πακέτο μακαρόνια και λίγο κιμά για να κάνει παστίτσιο για τα τρία μικρά της. Τα πήρα μαζί με τα υπόλοιπα υλικά του παστίτσιου, με ευχαρίστησε με το ίδιο θλιμμένο διστακτικό χαμόγελο, την χαιρέτησα κι έφυγα.
Την ξαναείδα χτες, στο ίδιο σημείο. Μου ζήτησε λίγες πατάτες κι ένα πακέτο ψωμί του τοστ. Όταν της τα έδωσα βγαίνοντας μαζί με κάποια άλλα πράγματα, με ευχαρίστησε και πάλι και με κοίταξε σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί αν και πώς με ξέρει. Της είπα για το παστίστιο, θυμήθηκε κι έλαμψε το βλέμμα της σαν να έβλεπε παλιά καλή φίλη.
Τη ρώτησα πώς τη λένε και για τα παιδιά της. Οκτώ, έξι και τριών χρόνων, τα μεγαλώνει μόνη. Πολύ καλά ελληνικά, δεν φαίνεται πρόσφυγας ή μετανάστρια, δεν ρώτησα από λεπτότητα. Μου έκανε εντύπωση η αξιοπρέπεια στα μάτια και την όλη συμπεριφορά της - δεν ζήτησε χρήματα, μόνο τρόφιμα. Της ευχήθηκα καλή δύναμη και πήγα προς το αμάξι.
Έτρεξε πίσω μου και μου έδωσε δυο από τα πετσετάκια που είχε στην τσάντα της -προφανώς τα πουλούσε- πάντα με το ίδιο δειλό ευγενικό χαμόγελο. Την ευχαρίστησα με τη σειρά μου κι έφυγα κάνοντας διάφορες σκέψεις και καταστρώνοντας σχέδια για όταν την ξαναδώ.
Την θλιμμένη, διακριτική, ευγενική Ειρήνη με τα τρία παιδιά...

Ξέρω - μπορεί να μου πείτε ότι ίσως όλο αυτό να είναι ψεύτικο, να μου λέει παραμύθια, να μην είναι καθόλου έτσι τα πράγματα.
Ξέρω - βλέπουμε τόσα και τόσα που έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας, την αγαθή μας προαίρεση, την αυθόρμητη ανταπόκρισή μας σε τέτοιες καταστάσεις.
Ωστόσο κάτι μου λέει πως δεν είναι απάτη - εξάλλου τι να τα κάνει τα μακαρόνια και τις πατάτες αν δεν τα μαγειρέψει...

Σε κάθε περίπτωση επιλέγω να την πιστέψω - και προτιμώ να "πιαστώ κορόιδο" για λίγα ευρώ παρά να αρνηθώ τούτη την ελάχιστη βοήθεια σε κάποιον που μπορεί να την έχει πράγματι ανάγκη...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου