“Αγρύπνια”
Σκοτάδι. Ύπνος δεν με
σιμώνει
Ώρες αγρύπνιας παραφυλούν
Σκιές ονείρου που με στοιχειώνει
Τα μάτια καίνε. Θλίψεις
μετρούν
Η νύχτα τρέχει. Ισοπεδώνει
Είμαι μονάχη.Γύρω κανείς
Αυγή δεν έχει, δεν με
λυτρώνει
Κι εσύ, το ξέρω, δε θα
φανείς
Είπες «Θα φύγω». Κι ήρθε η
λήθη
Να χτίσει φάτνη μες στη σιωπή
Ψάχνω - δε βρίσκω χτύπο
στα στήθη
Και ψηλαφίζω πληγή νωπή
Μετρώ ανάσες που
λιγοστεύουν
Δάκρυ. Ανάσα.Χτύπος. Ψυχή
Έρεβος, σκότος παραμονεύουν
Εδώ το τέλος. Εδώ η αρχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου