«Στους αφρούς των κυμάτων»

«Στους αφρούς των κυμάτων»    

                                           

                                            Στους αφρούς των κυμάτων σε ψάχνω

Με τα μάτια θολά

Στους ανέμους απλώνω τα χέρια

Με τα χείλη στεγνά

Στο μελτέμι, στον μπάτη, στον γρέγο

Μα εσύ πουθενά

Έχεις φύγει στην άκρη του χρόνου

Κι έχω μείνει μισή

Το κελάρι του νου ξεκλειδώνω

Και μου γνέφεις εσύ

«Είμαι δω» ψιθυρίζει η ματιά σου

Και μετά σκοτεινιά

Απομένω με άδειο το βλέμμα

 Σε μια μαύρη γωνιά

Της ζωής μου τους χτύπους μετράω

Και τους βγάζω λειψούς

«Δε θ’ αργήσεις να φτάσεις» μου λέει

η φωνή της ηχούς

Η σκιά σου σκορπίζει, σε χάνω

Κι όλα γύρω σιωπούν

Στου μυαλού μου την έρημη χώρα

Ξωτικά κατοικούν

Κι εγώ σέρνω το γέρικο βήμα

Στου χαμού τον γκρεμό

Να τελειώσω, να σβήσω ζητάω

Για να βρω λυτρωμό.