Πικροδάφνη η παραγνωρισμένη

Τις βλέπουμε στις νησίδες των μεγάλων δρόμων και τις προσπερνούμε κατά κανόνα αδιάφορα. Κι όμως - είναι τόσο όμορφα φυτά! Αθόρυβα, χωρίς απαιτήσεις ποτίσματος ή φροντίδας, με συνεχή ανθοφορία παρά τις αντίξοες συνθήκες ομορφαίνουν τις διαδρομές μας και κατευοδώνουν τα ταξίδια μας.

Εδώ στην Άνδρο αφθονούν σε όλα τα χρώματα - κόκκινο, ροζ, φούξια, λευκό. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το λουλούδι/σύμβολο του νησιού. Τις συναντάς παντού - στο πλάι των δρόμων, σε ρεματιές, σε αυλές και κήπους, σε πλαγιές και λόφους. Μεγάλοι εντυπωσιακοί θάμνοι, «οικογένειες» και γειτονιές ολόκληρες  εναρμονίζονται με το περιβάλλον, αντιστέκονται σθεναρά στους μανιασμένους ανέμους και επιβιώνουν σε πείσμα των επιθέσεων του Αιόλου.

Όταν, χρόνια πριν, ξεκινήσαμε να διαμορφώνουμε τον κήπο δεν τις περιλάβαμε ιδιαίτερα στον σχεδιασμό του. Προτιμήσαμε κατά κύριο λόγο άλλα, «ευγενή» φυτά, και λιγότερο τις «ταπεινές» πικροδάφνες. Σφάλμα μέγα να μην διδάσκεσαι από το περιβάλλον σου, από την μάνα Φύση. Ένα μεγάλο μέρος των φυτών που επιλέξαμε δεν άντεξαν στις δύσκολες συνθήκες του αλμυρού νοτιά και του μανιασμένου βοριά και μας άφησαν χρόνους. Τα αντικαταστήσαμε, η ίδια ιστορία - άλλα επέζησαν, άλλα χάθηκαν.

Έτσι, μετά από χρόνια πειραματισμών που κόστισαν χρήμα και, κυρίως, κόπο και χρόνο συνειδητοποιήσαμε πως τα «σωστότερα» φυτά είναι εκείνα που από μόνα τους ευδοκιμούν σε κάθε τόπο, πως μια προσεκτικότερη ματιά τριγύρω μας θα έδινε την απάντηση στον μόνιμο προβληματισμό της επιλογής τους. Και πολλαπλασιάσαμε τις πικροδάφνες που πρόθυμα, χαρούμενα και πολύχρωμα δημιούργησαν ή συνέβαλαν στην δημιουργία περίφραξης και παρτεριών.

Η μάνα Φύση διδάσκει με λόγια σοφά - αρκεί να έχουμε ώτα ευήκοα!