ΕΦΥΓΕΣ...     4/5/2014

Έφυγες, Ορέστη μου...

Γλίστρησες μέσα από τα δάχτυλά μου

Σαν αέρας

Όσο κι αν πάσχισα να σε κρατήσω...

Με τύλιξες μ’ ένα βλέμμα

Όλο αγάπη και στοργή...

Κι ύστερα διάβηκες την Πύλη του Ονείρου

Για ν’ ανταμώσεις τη Χριστίνα σου...

Δώσε στη μάνα την αγάπη μου...

Κι εγώ κρατώ για φυλαχτό

Αυτό σου το βλέμμα το στερνό

Να με παρηγορεί και να με σκέπει...

Πόσο απέραντα πονά η ψυχή μου...

Πόσο απέραντα μου λείπεις...

Καλό σου ύστερο ταξίδι

Φίλε μου... Δάσκαλέ μου...

Πατέρα μου ακριβέ και λατρεμένε...

Πατέρα μου...