Παγκάκι και Φως

ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα Παγκάκι που ζούσε στην άκρη του λιμανιού συντροφιά μ’ ένα Φως.Τη μέρα χάζευε τα καράβια που μπαινόβγαιναν στο λιμάνι, κι άκουγε τα μυστικά των ανθρώπων, που κάθονταν επάνω του να ξεκουραστούν και να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα.

Τη νύχτα έπιανε ψιλή κουβέντα με το Φως, που ερχόταν πάντα στην ώρα του στον φανοστάτη, λίγο μετά το δειλινό, και του έλεγε όλα τα κουτσομπολιά που είχα ακούσει τα ξύλινα αυτιά του κι είχαν δει τα μαντεμένια μάτια του. Κι όταν, καμιά φορά, το Φως  αργούσε να έρθει στον φανοστάτη, το έπιανε η αγωνία και του έκανε πολλά παράπονα μόλις το έβλεπε να καταφτάνει και να φωτίζει το σιωπηλό, έρημο λιμάνι. Είχαν γίνει φίλοι, πολύ καλοί φίλοι το Παγκάκι και το Φως.

Μέχρις ότου μια χειμωνιάτικη νύχτα, που φυσούσε μανιασμένος ο άνεμος κι η θάλασσα  ορμούσε αφηνιασμένη στη στεριά, ένα θεόρατο κύμα βγήκε στην πλακόστρωτη αποβάθρα και σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του – μαζί και το Παγκάκι... Μάταια φώναζε και ξαναφώναζε το Φως απελπισμένο το όνομά του – ο φίλος του είχε χαθεί για πάντα στα παγωμένα νερά...

Έπεσε σε κατάθλιψη το έρημο το Φως... Ούτε να ανάψει ήθελε, ούτε να φωτίσει το σκοτεινό λιμάνι.  Ίσα που τρεμόσβηνε, ίσα ίσα για να βλέπει με λαχτάρα τη θάλασσα μήπως του ξαναφέρει πίσω το συντροφάκι του... αλλά εκείνο πουθενά...

Ώσπου ένα βράδυ Απριλιάτικο, καθώς το Φως έφτανε σέρνοντας στο λιμάνι για να μπει στον φανοστάτη του, σαν να ξεχώρισε μια γνώριμη μορφή εκεί που έστεκε παλιά ο φίλος του. Έτρεξε με λαχτάρα και είδε ένα νέο παγκάκι να καμαρώνει, ολοκαίνουργιο και γυαλιστερό, στη θέση του παλιού.

 Την αρχική του απογοήτευση διαδέχτηκε μια πρωτόγνωρη χαρά. Σκέφτηκε πως το καινούργιο παγκάκι το είχε στείλει, με κάποιο τρόπο, ο αγαπημένος του φιλαράκος από τα βάθη της θάλασσας, όπου κοιμόταν γαλήνια πια - για να του κάνει συντροφιά τις ατέλειωτες μοναχικές του νύχτες.

«Θα σε λέω και σένα “Παγκάκι”», είπε στον νεοφερμένο του γείτονα, «θα σου μάθω όλα τα μυστικά του λιμανιού και θα γίνουμε οι καλύτεροι φίλοι, θέλεις;»

Το νεαρό παγκάκι χαμογέλασε ντροπαλά κι ένευσε καταφατικά.

Μια καινούργια φιλία είχε μόλις αρχίσει!