Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ιδανική συντροφιά

το ποίημα μου "Μικρό μου όνειρο"

από τον υπέροχο πίνακα

της αγαπημένης μου φίλης Tonia Vasilaki!

 

Μικρό μου όνειρο

Ήρθες αθόρυβα κι ακούμπησες 
στα μεταξένια πέταλα των λουλουδιών...
ανάλαφρη...
ανάερη...
μεταξένια κι εσύ

μεταξένια κι εύθραυστη μαζί...
τόσο εύθραυστη που βούρκωσα...
κι ήπιες το δάκρυ μου
αντί για νέκταρ...

κι ύστερα τρεμόπαιξες τα διάφανα φτερά
και γέμισες ασημόσκονη και γαλάζια πάχνη
τα βλέφαρά μου...
και χάθηκες στην αχλύ του δειλινού...

μικρό μου όνειρο με λάμψη ζυμωμένο
να με θυμάσαι...