Κόντρα στον καιρό

Βρέθηκες εκεί μάλλον τυχαία. Δεν είναι ούτε το μέρος ούτε οι συνθήκες κατάλληλα για να αναπτυχθείς κι αυτό φαίνεται από το πόσο ταλαιπωρημένη είσαι. Κάποια παρόρμηση της στιγμής, κάποια απορία για το αν θα μπορούσες να επιβιώσεις ήταν μάλλον η αιτία που βρέθηκες πριν τέσσερα χρόνια από το πρώτο σου σπίτι σε τούτη την ανεμοδαρμένη γειτονιά - με φτωχές, από μέρους μας, ελπίδες ότι θα επιβίωνες.

Ωστόσο εσύ βάλθηκες να διαψεύσεις τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα απαισιόδοξα σχόλια όσων σε αντίκριζαν. Θες από πείσμα, θες από εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου, θες από ευγνωμοσύνη σε μας, που σε πήραμε από την ανωνυμία των πολλών ομοίων σου και σε εγκαταστήσαμε σε μια ζόρικη μεν, τόσο όμορφη δε γειτονιά, εσύ άντεξες. Και μελτέμια και μπουρίνια και λιοπύρια και καταιγίδες. Και μεγάλωσες. Και πρόκοψες - έστω και αρκετά ταλαιπωρημένη.

Και φέτος, για πρώτη χρονιά, μας χάρισες τους πρώτους σου καρπούς - εννιά ολόγερα συκαλάκια που γέμισαν χαρά τον κηπουρό σου, που σε φρόντιζε με τόση αφοσίωση, και μένα, που θαύμαζα το μεγάλωμά σου κόντρα στον καιρό. Και ρίζωσες και άντεξες και έδωσες καρπούς, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τον κύκλο της ζωής. Παράδειγμα τρανό για όλους μας και, κύρια, για όσους το βάζουν κάτω και καταθέτουν τα όπλα με την πρώτη, άντε τη δεύτερη δυσκολία. Όποιος θέλει, όποιος πιστεύει στον εαυτό του κι επιμένει, βγαίνει πάντα κερδισμένος στην τελική.

Συκιά μου λιγάκι στραπατσαρισμένη, συκιά μου τόσο όμορφη, να ξέρεις πως σε σέβομαι και σ’ αγαπώ πολύ!