Μάθημα ζωής!

Φυσάει ανελέητο το αιγαιοπελαγίτικο μελτέμι. Υποκλίνονται στο διάβα του δέντρα και φυτά, ανήμπορα ν' αντισταθούν στην ορμή του. Μόνη τους έγνοια κι ελπίδα να το ξεγελάσουν, να προφτάσουν να στεργιώσουν γερά τις ρίζες τους στο χώμα, ν' αγκιστρωθούν στη μάνα Γη και ν' αντρειέψουν σιγά σιγά, κρυφά θάλεγες - μέχρι να νιώσουν σιγουριά και να φουντώσουν θριαμβευτικά, να πρασινίσουν, να λουλουδίσουν.

Τι κι αν ο μανιασμένος άνεμος παραμόρφωσε το σώμα τους, έγειρε τα κλαριά τους, πάσχισε να τα πάρει μαζί του λάφυρο. Εκείνα άντεξαν την οργή του κι ύψωσαν χέρια-κλαδιά ολάνθιστα στον ήλιο και τον ουρανό, ικέτες και θριαμβευτές μαζί.

Μάθημα ζωής!