Το Facebook μου θύμισε αυτήν την τόσο όμορφη και επαινετική κριτική του εκλεκτού μου φίλου Αλέξανδρου Ακριτίδη για το «Βαλς μιας ζωής» πριν κάποια χρόνια.
Φίλε μου Αλέξανδρε σ’ ευχαριστώ θερμά για μια ακόμη φορά!

«Θα πω τα πράγματα όπως έγιναν.

Εδώ και 2 μήνες κάνουμε ανακαίνιση στο σπίτι και αυτές τις μέρες είμαστε στα βαψίματα και τα στοκαρίσματα. Προχθές το μεσημέρι είχα ξαπλώσει κουρασμένος για να ξεκουραστώ, αλλά είχα υπερένταση. Απέναντί μου βρισκόταν ένα ανοιχτό χαρτοκιβώτιο όπου είχα τοποθετήσει διάφορα βιβλία. Πάνω πάνω βρισκόταν «Το βαλς μιας ζωής» τη Βάσως Αποστολοπούλου. Αμέσως ταρακουνήθηκα. Από την παρουσίαση στη Βέροια είχε περάσει σχεδόν ενάμιση χρόνος και με τα τόσα βιβλία που λαμβάνω για κριτική στο «Αποστακτήριο» δεν είχα προλάβει να το διαβάσω. Το πήρα στα χέρια μου και άρχισα ευθύς να το διαβάζω. Χωρίς ίχνος υπερβολής, για δυο μέρες καθηλώθηκα στον καναπέ μου μην μπορώντας να το αφήσω από τα χέρια μου. Και δίπλα μου η σύζυγος να φωνάζει: «δεν στο είπα! Αν το πιάσεις αυτό το βιβλίο στα χέρια σου θα πρέπει να το τελειώσεις αμέσως!»

Και θα σας πω την αλήθεια. Όσο κι αν με άγγιξε η αληθινή ιστορία των γονιών της Βάσως, που είναι πραγματικά απίστευτη, εμένα άλλο πράγμα μου προξένησε θετική εντύπωση. Ο τρόπος γραφής της. Πολλοί, που διατείνονται για τις συγγραφικές τους ιδιότητες, γράφοντας συνήθως σαχλοερωτικές ιστορίες του κιλού, δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να φτάσουν τη γραφή της Βάσως Αποστολοπούλου. Ακόμα και αν είδαν τα έργα τους να εκδίδονται από «μεγάλους» εκδοτικούς. Η γραφή της είναι για σεμινάριο δημιουργικής γραφής! Με χρονικά τεχνάσματα, με γλαφυρές περιγραφές, με έναν υπέροχο τρόπο να σε κρατά διαρκώς σε αγωνία και πολλά άλλα που θα μπορούσα να αναφερθώ.

Βάσω μου δυο πράγματα θέλω να σου πω πριν κλείσω. Πρώτον πως είσαι τυχερή που είχες τους γονείς, που μας περιέγραψες, αλλά και εκείνοι είναι τυχεροί που έκαναν τέτοια κόρη. Άξιο τέκνο, αποτέλεσμα ενός δύσκολου και ταλαιπωρημένου έρωτα. Και δεύτερον, ελπίζω αυτό να μην είναι το μοναδικό σου βιβλίο! Το έχεις μέσα σου και πρέπει να το συνεχίσεις! Εμείς πάντως θα περιμένουμε!

Σου στέλνουμε την αγάπη μας από την όμορφή πατρίδα σου, την Ημαθία!

Σε φιλώ

Αλέξανδρος»