Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020


Οδέτη Σταβαράκη

Η μάνα/μάνατζερ κι εγώ χαιρόμαστε πολύ πολύ που σου άρεσαν οι ιστορίες μου θεία Οδέτη και διασκέδασες μ' αυτές (να δεις η μάνα τι γέλιο έριχνε όταν της τις διάβαζα 😂) και σ' ευχαριστούμε πολύ πολύ επίσης για τα τόσο καλά σου λογάκια που δείχνουν πως κι εσύ μ' αγαπάς όσο σ' αγαπώ κι εγώ  και μακάρι να ερχόσουν μια μέρα στο σπίτι μας και σου υπόσχομαι ότι θα την ξαναλούσω την αυλή μας 😉🤣 και με σαμπουάν και με φως και με μυρωδιές και θα σου δώνω πολλά πολλά φιλάκια ο Ηρακλάκος σου! 🥰😘

«Το ΤΙ γέλιο έριξα δύο μέρες τώρα διαβάζοντας το βιβλίο, δε λέγεται................ Πιστεύω ότι γελούσανε μαζί μου και οι γείτονες!!!!!!! .......................Ο συναγερμός του αυτοκινήτου στο λιμάνι, η μάνα πού σφουγγάριζε το καράβι και τα ώχ ώχ ώχ της, τα βιβλία πού διαβάζει ο Ηρακλάκος πριν τα φάει - μαζί με τα ... "καρότα" του, οι ..ιπτάμενες γαλότσες της μάνας και η σκούπα της, οι παρατηρήσεις του ..κηπουρού πατέρα για την εναλλαγή θεμάτων της μάνας, μέχρι να φθάσει στο προκείμενο (και νόμιζα πώς είναι καθαρά δικό μου χαρακτηριστικό) και άπειρα άλλα ξεκαρδιστικά!!!!!!

Μαζί με την γλαφυρότατη αφήγηση και τις ολοζώντανες εικόνες, σχεδόν νομίζω ότι κατοικώ στο σπίτι σας και στην λουσμένη από φως και μυρωδιές αυλή σας! Μυρωδιές από Ζωή και Φύση!!!!!!! Αέρα και Βροχή!!!!! Λίγες σελίδες έμειναν ώσπου να το τελειώσω - και πολύ θα λυπηθώ...

Ηρακλάκο μου και Βάσω μου σάς στέλνω φιλάκια και σάς ευχαριστώ τόσο πολύ για την υπέροχη και απολαυστική συντροφιά σας!"







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου