Ο βερεσές και το τεφτέρι  

"Ο βερεσές απέθανε
κετάφι το δεφτέρι
κε διαθίκι άφισε
με τον παρά στο χέρι"

Δεν ξέρω πόσοι από σας είστε τόσο παλιοί (σαν κι εμένα) και θυμάστε αυτό το σουρεάλ ποιηματάκι (με ΑΥΤΗΝ την ορθογραφία!) πάνω από τον πάγκο του μπακάλικου της δεκαετίας του '60.
Ήταν τότε που βγαίναμε σιγά σιγά από τα ζόρια της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής λαίλαπας, που άρχιζε να ζεσταίνεται η τσέπη των γονιών μας με τις πρώτες αποταμιεύσεις, που άρχισε να υπάρχει και να κυκλοφορεί (περιορισμένο) χρήμα σε πιο σταθερή βάση, οπότε είπαν κι οι μπακάληδες να κόψουν τον περιβόητο "βερεσέ" και να κάψουν το διαβόητο "τεφτέρι".
Και να! Έχει ο καιρός γυρίσματα κι όπου νάναι θα ξανακάνουν την εμφάνισή τους οι παλιοί μας γνώριμοι - γιατί πώς θα επιβιώσουν οι συνταξιούχοι που ούτε στα ΑΤΜ ξέρουν να πάνε ούτε στα γκισέ των τραπεζών μπορούν;
Να δω τεφτέρια στα υπερσύγχρονα ταμεία των σούπερ μάρκετ (κι αν έχουν και barcode ακόμα καλύτερα!) και τι στον κόσμο!

Όσο για το ποιηματάκι, παραλλάσσεται κάπως έτσι:

"Ο βερεσές ζωντάνεψε
ξανάρθε το δεφτέρι
και ζουν και βασιλεύουνε
χωρίς παρά στο χέρι"

Να είστε καλά και να χαμογελάτε, φίλοι μου - σε πείσμα των ΠΑΝΤΩΝ!