ΔΥΟ ΛΑΛΟΥΝ... η καβάντζα

 

---Τι είναι το παράλληλο νόμισμα;

---Καλημέρα και σε σένα- και καλή βδομάδα, Δευτέρα σήμερα.

---Για να το λες, καλές θα είναι - χαλάω εγώ χατίρι; Θα μου πεις τώρα τι είναι το παράλληλο νόμισμα;

---Δεν έχω ιδέα. Κάτι σαν το παράλληλο σύμπαν ένα πράμα;

---Δηλαδή;

---Μυστηριώδες και ανύπαρκτο;

---Τώρα με φώτισες...

---Άσε το παράλληλο νόμισμα κι έλα στο υπαρκτό. Από χρήμα πώς πας;

---Εξαιρετικά! Μόλις τράβηξα το 50ρι της ημέρας.

---Έλα! Και που θα το επενδύσεις;

---Στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, σε μετοχές του Google! Κι ό,τι περισσέψει, θα το καταθέσω στο σούπερ μάρκετ.

---Κι εσύ επιδρομή στα ράφια;

---Όχι να χαρείς, δεν τόκανα ποτέ. Τα τρέχοντα θα πάρω, όπως πάντα. Αν είναι να πεθάνω από έλλειψη ζυμαρικών, χαλάλι - ένδοξος ο θάνατος και μια φορά κανείς πεθαίνει! Εσύ;

---Τι εγώ;

---Ξαμολύθηκες για προμήθειες; Για καβάντζα;

---Δεν χρειάστηκε, ας είναι καλά η μάνα μου η μαζώχτρα - ένα ντουλάπι μακαρόνια, παξιμάδια και καφεζάχαρες έχει στην κουζίνα, χώρια τις μπριζόλες στην κατάψυξη. Για κανα μήνα τουλάχιστον έχουμε εξασφαλισμένο το τσουκάλι μας.

---Πότε πρόλαβε και τα πήρε;

---Δεν κατάλαβες, προϋπήρχαν της κρίσης. Από πάντα έτσι κάνει, είναι το κατοχικό σύνδρομο. Θέλει να έχει γεμάτα ντουλάπια, αλλιώς νιώθει ανασφάλεια.

---Μια χαρά τη βρίσκω, προνοητική και ξένοιαστη!

---Ευτυχώς έχει αναλάβει εκείνη τα ψώνια, το βαριέμαι το σούπερ μάρκετ. Το μόνο που πρέπει να ψωνίσω είναι κροκέτες για τον σκυλάκο μου, τον Γιουλ.

---Καλά που μου το θύμισες, να τις προσθέσω και στον δικό μου κατάλογο.

---Μα εσύ δεν έχεις σκύλο.

---Δεν ξέρεις ποτέ αν και πώς θα σου χρειαστούν - το είπε κι ο Μαδούρο της

Βενεζουέλας!