Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018


Το… ατύχημα



Το ξέρω ότι έχουμε μέρες να τα πούμε αλλά δεν φταίω εγώ, η μαμά μου φταίει που έχει πάρει εργολαβία το λάπτοπ κι όλο για κάτι βιβλία της και φυτά γράφει και δεν μ' αφήνει να σας πω τα δικά μου που πήγαμε πάλι στο νησί αλλά με άλλο καράβι που δεν μου άρεσε γιατί έκανε πιο πολύ θόρυβο αλλά όπως και νάχει ξεράθηκα στον ύπνο μαζί με τον Ρόμπι και μετά όταν κατεβαίναμε σταμάτησε η μαμά κάτι να ρωτήσει τον κύριο στο μπαρ κι εγώ κατουριόμουνα (μικρό κουταβάκι είμαι, πόσο να αντέξω) κι εκείνη καθυστερούσε οπότε κι εγώ τα αμόλησα εκεί δα κι ήταν και πολλά και κύλησαν προς τα κάτω στο πάτωμα κι η μαμά χαμπάρι δεν πήρε κι έκανε να φύγουμε αλλά ένας κύριος της φώναξε "κυρία το σκυλάκι σας" και γύρισε και τα είδε και δαγκώθηκε και ζήτησε συγγνώμη κι έβγαλε ένα ρολό χαρτί από την τσάντα της (πού το βρήκε ήθελα νάξερα;) κι άρχισε να τα σκουπίζει και το είδαμε κι αυτό, να σφουγγαρίζει η μαμά το καράβι, αλλά καθόλου δεν με μάλωσε γιατί εκείνη έφταιγε που είχε πιάσει την πάρλα και μετά κατεβήκαμε στο γκαράζ και με μπαγλαρώσανε πάλι πίσω στο αμάξι και γκρίνιαζα και νευρίασα και με τον αδελφό μου τον Ρόμπι που καθόταν σαν τον Βούδα και δεν γκρίνιαζε κι αυτός να μας βγάλουν έξω αλλά ευτυχώς φτάσαμε πολύ γρήγορα στο σπίτι κι έτρεξα στον κήπο και πότισα όοολα τα λουλουδάκια και κυνήγησα κι ένα γατί που βρέθηκε εκεί γιατί είναι ξένο και δεν είναι δικό μας γιατί εγώ τα δικά μας δεν τα κυνηγάω αλλά παίζω μαζί τους και πιο πολύ με τον Σπίθα και τον Λέστερ, η Ζενέβ είναι ακατάδεχτη και με ψιλοπρογκάει…

Ουφ σας τα είπα μαζεμένα και ξαλάφρωσα αλλά κουράστηκαν τα πατουσάκια μου να κοπανάω τα πλήκτρα οπότε σας καλημερίζω, φίλοι μου, και πάω να ξεκουραστώ λιγάκι στο χαλάκι μου κι άλλη φορά θα σας πω και τα υπόλοιπα νέα μου γιατί κάθε μέρα όλο και κάποια καινούργια σκανταλιά κάνω! 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου