Οι άθλοι του Ηρακλή

Το ημερολόγιο

Αχ φίλοι μου δεν μπορώ να σας πω πόσο συγκινημένος και χαρούμενος αισθάνομαι σήμερα γιατί έλειπε η μάνα και είχε ξεχάσει το λάπτοπ ανοιχτό γιατί όταν φεύγει το κλείνει και μετά θέλει έναν κωδικό για να ανοίξει κι εγώ έχω σκάσει που δεν τον ξέρω να μπαίνω και μόνος μου αλλά σήμερα είπαμε το ξέχασε και μπήκα μέσα κι ανακάλυψα έναν φάκελο -όχι χάρτινο, που νόμισε ο Βούδας που έχει μεσάνυχτα από κομπιούτερ και πολύ χαίρομαι γιατί κάπου κάτι ξέρω παραπάνω από δαύτον- αλλά κομπιουτερένιο που έγραφε πάνω «pets» -που πα να πει πετς για όσους δεν το ξέρετε- και μέσα είχε έναν άλλον φάκελο που έγραφε «Ηρακλής» κι εκεί είχε  διάφορες φωτογραφίες μου αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας, αυτές τις είχα δει κι άλλη φορά, είναι που βρήκα μέσα τι νομίζετε;;; το πρώτο μου ημερολόγιο, εκείνο που έγραφα στην αρχή αρχή όταν με έφερε η μάνα σ’ αυτό το σπίτι από το δρόμο που με μάζεψε κι εγώ δεν ήξερα κανένα από τα τόσα γατόσκυλα που κυκλοφορούν και τους φοβόμουν κιόλας που ήμουν δύο κιλά νιάνιαρο κι ακόμα και η Ζενέβ η ντελικάτη ήταν θηρίο μπροστά μου και τότε με κάθισε η μάνα μπροστά στο λάπτοπ και μου έδειξε πώς δουλεύει κι εγώ που έχω άι κιού 234 (αλήθεια), τόπιασα με την πρώτη και μου είπε κάτσε γράφε ημερολόγιο να σου περνά η ώρα μέχρι να μεγαλώσεις κι εγώ έγραφα όλα όσα γίνονταν και μετά το παράτησα γιατί μεγάλωσα κι άρχισα να κυνηγάω τα γατιά που είχε πολύ μεγαλύτερη πλάκα και πήγε η μάνα και το έχωσε μέσα στον φάκελο «pets» που λέγαμε και μετά το ξέχασε όπως κάνει συνήθως και γίνεται έξαλλος ο μπαμπάς και φωνάζει πάλι ταχτοποίησες τα χαρτιά μου και δεν ξέρεις πού τα έβαλες και δεν τα βρίσκω κι έτσι κι εγώ όλο το έψαχνα το ημερολόγιο και έσκαγα που δεν το ’βρισκα και με παρηγορούσε ο Ρόμπι ότι θα το βρει και θα το διαβάσει ο ιστορικός του μέλλοντος  και τι να τον κάνω εγώ δαύτον, του έλεγα, εγώ θέλω να το βρω να το διαβάσουν οι φίλοι μου του παρόντος και ω του θαύματος το βρήκα και καταχάρηκα αλλά μετά κόλλησα λιγάκι, πώς να σας πω πράγματα που έγιναν πολύ πολύ παλιά όταν ήμουν μικρός, τον Μάιο που μας πέρασε δηλαδή, θα ήταν πρωθύστερο (σκίζω στην καθαρεύουσα) κι ο Ρόμπι με κοίταξε περίεργα γιατί δεν ήξερε τι είναι αυτό και του εξήγησα και είπε ο Βούδας καλύτερα βρε χαζέ θα κάνεις και φλας μπακ όπως κάνει η μάνα στα βιβλία της και τόσο μου άρεσε η ιδέα που δεν νευρίασα που με είπε χαζό παρά κάθισα και τα ετοίμασα γιατί είχα και κάτι ορθογραφικά λάθη και λέω από μεθαύριο να αρχίσω να σας τα ανεβάζω αν δεν έχετε αντίρρηση δηλαδή μέχρι να κάνω κάποια καινούργια ματσολιά, για να μη ξεχνιόμαστε κιόλας, και καλή σας ημέρα!