Η "ΠΗΝΕΛΟΠΗ" της καρδιάς μας
"ΠΗΝΕΛΟΠΗ" - πολυαγαπημένο πλοίο γεμάτο όμορφες μοναδικές αναμνήσεις στα συχνά πηγαινέλα μας στην Άνδρο.
Εκεί, στη γέφυρά της, γνώρισα τον καπετάν Αργύρη Χατζελένη, την ψυχή του
καραβιού, και την γλυκύτατη γυναίκαι του, την Χριστίνα, φίλους γκαρδιακούς
πλέον και πολυαγαπημένους επίσης.
Εκεί, στην πρύμνη της, ρέμβαζα το ηλιοβασίλεμα καθώς σαλπάραμε σούρουπο από
Ραφήνα ή την πανσέληνο της Άνδρου όταν βράδυ αποχαιρετούσαμε απρόθυμα το όμορφο
νησί μας.
Εκεί, στο κατάστρωμά της, πήρα την απόφαση το 2008 να γράψω το πρώτο μου
βιβλίο, "Το βαλς μιας ζωής".
Τι κι αν παροπλίστηκε; Τι κι αν δεν ταξιδεύει πια; Τι κι αν η περήφανη
κορμοστασιά της δεν μπαίνει πια κυρίαρχη στο λιμάνι του Γαυρίου; Τι κι αν η
δυνατή, εντελώς ιδιαίτερη κι αναγνωρίσιμη, μπουρού της δεν μας χαιρετάει πια
στο πέρασμά της κάτω από το σπίτι;
Για μένα είναι πάντα ζωντανή, πάντα παρούσα, πάντα ξεχωριστή και μοναδική - και κανένα βαπόρι δεν θα μπορέσει ποτέ να πάρει τη θέση της στην καρδιά μου όσο πιο σύγχρονο και πιο γρήγορο κι αν είναι!
Να είσαι καλά όπου κι αν είσαι, ΠΗΝΕΛΟΠΗ της καρδιάς μας! <3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου