Του
αγίου Τρύφωνος σήμερα - η γιορτή σου, πατέρα μου…
Κάθε
χρόνο τέτοια μέρα σε σκέφτομαι ακόμα πιο πολύ, μου λείπεις ακόμα πιο
οδυνηρά κι αναζητώ να βρω κάτι
καινούργιο, κάτι αλλιώτικο, κάτι πάντα μέσα από την ψυχή μου, για να σου πω.
Φέτος
το έκανε ο εγγονός σου ο Κωσταντής αυτό για μένα - με τα όσα ανέφερε για σένα
σε ανύποπτο χρόνο σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό της δουλειάς του. Λόγια
λιτά και δυνατά, από καρδιάς, που εκφράζουν τον απέραντο σεβασμό και την βαθιά
(αμοιβαία σας) αγάπη που πάντα θα νιώθει για σένα. Τον Παππού του.
Να
είσαι καλά, γιε μου…
CC (Work Journal):
If you
were to tell one person
“thank
you for helping me become
the
person I am today” who would it
be and
what did they do?
Konstantinos Anastasiou:
My
grandfather. I’d be happy to
even
have half his wisdom when I
reach
his age. Besides assisting me
with
core school aspects, he taught
me
how to be the best man I can be. A
“Thank
you” would not be enough.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου