Πυργόσπιτο

Σκοτεινό ορθωνόταν το πυργόσπιτο

Απειλητικό θαρρείς
Με τον όγκο του να δεσπόζει 
Στο τέρμα του μονοπατιού
Με τη στέγη του να τρυπά 
Τον βαρύ συννεφιασμένο θόλο πάνωθέ του
Και τα μικρά, σαν πολεμίστρες, παραθύρια του
Να κοιτάζουν σαν μισόκλειστα καχύποπτα μάτια

Άραγες τι μυστικά 
Να κρύβανε ζηλότυπα;

*Πίνακας του εκλεκτού μου φίλου 

και εξαιρετικού ζωγράφου

Φώτη Ασπρομάτη*