Από κερί και κεχριμπάρι

Τις νύχτες η σκιά σου ξαγρυπνά
Στα μυστικά λαγούμια της ψυχής μου
Τα λόγια που ψιθύριζες δειλά
Στοιχειώνουν τα συντρίμια της ζωής μου

Η θύμησή σου δάκρυ που κυλά
Σαν στάλα από κερί και κεχριμπάρι
Κι ακούω τη φωνή μου να μιλά
Με λόγια που ο άνεμος θα πάρει

Ξεκίνησες ταξίδι μακρινό
Στ’ απέραντα λιβάδια του ονείρου
Και μ’ άφησες σαν ρούχο αδειανό
Να χάνομαι στους δρόμους του απείρου

(Το ποίημα μπορείτε να το δείτε μελοποιημένο από τον εξαιρετικό συνθέτη και τραγουδιστή Χρήστο Ρενιέρη στο link

http://www.youtube.com/watch?v=meqsEmGZqVs&feature=youtu.be   )