Αραξοβόλι

Κρέμονταν βαριά τα δίχτυα
Στα πλαινά του ψαροκάικου...
Κουρασμένα κι αυτά
Σαν το γέρικο σκαρί
Μετά από μια ακόμη μέρα
Που όργωνε τα πέλαγα...
Μόνα χαρούμενα τα γλαροπούλια
Περίμεναν το δικό τους μερτικό
Από την ψαριά του μόχθου...

*Πίνακας του εκλεκτού μου φίλου 

και εξαιρετικού ζωγράφου

Φώτη Ασπρομάτη*