ΔΥΟ ΛΑΛΟΥΝ... ο πόνος    

--Έχω έναν πόνο χαμηλά...

--Στις πατούσες;

--Στην κοιλιά...

--Κακό αυτό...

-- Με τρομάζεις... Γιατί , τι μπορεί να είναι;

--Τα πάντα... πολύ ζόρικο πράγμα η κοιλιά...

--Λες;

--Εγώ δε λέω τίποτε, οι γιατροί το λένε...

--Δηλαδή;

--Έχει τα πάντα μέσα – στομάχια, συκώτια, έντερα, σπλήνες, νεφρά... τι άλλο ξεχνάω;

--Έχει κι άλλα;

--Κι αυτά φτάνουν για να μην ξέρεις πού και τι πονάει... άντε να βγάλεις άκρη...

--Τώρα κι αν με τρομάζεις...

--Εγώ για το καλό σου το λέω, μη σούρθει κανένα ξαφνικό...

--Τι ξαφνικό από την κοιλιά... δεν είναι καρδιά, να πεις θα πάθω έμφραγμα...

--Μην το λες! Παθαίνει κι η κοιλιά έμφραγμα καμιά φορά...

--Τι βλακείες είναι αυτές;

--Καθόλου! Φράζει το έντερο (έμφραγμα δεν είναι κι αυτό;), παθαίνεις ειλεό κι άμα δεν σε προλάβουν, χαιρετίσματα στον Κολοκοτρώνη!

--Φεύγω...

--Πού πας;

--Νοσοκομείο... να κάνω κολονοσκόπηση, ακτινογραφία, υπέρηχο, αξονική, μαγνητική... κι ό,τι άλλο χρειαστεί... μην πάω σαν τον γέρο-Μασούρα...

--Σωστό σε βρίσκω – και να δεις που θα φύγει αμέσως ο πόνος!

--Και πού θα πάει;

--Στην τσέπη και στον πισινό σου!