Τρίτη 13 Μαρτίου 2018


Ελληνίδα μάνα

Η Μάτα Χάρι

-         Έλα χριστιανή μου τόση ώρα; Σήκωσέ το επιτέλους το ρημάδι, τι κάνεις και δεν το ακούς;

-         Σοβαρά θέλεις τώρα να σου πω τι έκανα;

-         Εκατό φορές χτύπησε, πού ήσουν και με έχεις στο περίμενε;

-         Θα στο πω όσο πιο ευγενικά μπορώ - εκεί που ακόμα κι ο βασιλιάς πάει μονάχος…

-         Α…

-         Αλάτια! Κι εν πάση περιπτώσει γιατί τόση πρεμούρα;

-         Έλυσα το μυστήριο της Νταίζης! Αλλά δεν προλαβαίνω να έρθω από κει να στα πω, περιμένω τον άντρα μου, αλλά και δεν γινόταν να το κρατήσω μέσα μου, οπότε κάτσε κάτω να στα πω!

-         Έλυσες το ποιο της ποιας;

-         Το μυστήριο της Νταίζης παιδί μου! Τι σου έλεγα τις προάλλες; Ότι παίρνει κάποιος περίεργος και ζητάει τη Νταίζη και του λέω λάθος και μου λέει συγγνώμη και κλείνει;

-         Κάτι θυμάμαι αλλά μου λες τόσα παλαβά που μάλλον το προσπέρασα διακριτικά. Και τι έγινε - όλοι παίρνουμε λάθος και ζητάμε συγγνώμη.

-         Να μου κάνεις τη χάρη! Άκου παλαβά! Και δεν είναι εκεί το θέμα μας κι αυτός δεν πήρε μια και δυο αλλά τουλάχιστον τέσσερις φορές μετρημένες!

-         Καλά, ότι τις μέτρησες είμαι σίγουρη - αλλά τι πα να πει αυτό;

-         Πα να πει ότι δεν είναι λάθος! Και εντελώς γκαγκά να είσαι, τέσσερις φορές λάθος τον ίδιο αριθμό δεν κάνεις!

-         Τώρα ένα δίκιο εδώ τόχεις, ομολογώ. Και για λέγε, ποια είναι η Νταίζη;

-         Το Ριτάκι!

-         Το δικό σου το Ριτάκι; Η Μαργαριτούλα μας; Κι από πού ως πού Νταίζη;

-         Έχω από καιρό ψυλλιαστεί ότι κάτι συμβαίνει. Εδώ και δυο μήνες, λίγο μετά που πέρασε στο Πολυτεχνείο, σαν να την βλέπω αλλαγμένη. Κάτι αφηρημάδες, κάτι στεναγμοί, κάτι ψου ψου ψου στο τηλέφωνο, πολύ ήθελα να μπω σε υποψίες;

-         Καλά, όντως δεν θες και πολύ εσύ. Και σιγά τις υποψίες - κάνα τσιμπηματάκι θα έχει το κοριτσάκι σου, τι πιο φυσικό! Νέα είναι, νόστιμη είναι, φοιτήτρια είναι, νααα οι συμφοιτητές-υποψήφιοι μνηστήρες!

-         Τσιμπηματάκι; Με άντρα;

-         Όχι, με μπετονιέρα! Με άντρα βέβαια… ελπίζω τουλάχιστον!

-         Όχι η κόρη μου, είναι πολύ μικρή για τέτοια!

-         Σιγά μαρή! Όταν εσύ τάμπλεξες με τον πατέρα της στα 16 σου και σε κυνηγούσε η μάνα σου με τον πλάστη δεν ήσουν μικρή;

-         Άλλο εγώ.

-         Άλογο εσύ, κοίτα μη γίνει μουλάρι η μικρή και πεισμώσει και τρέχεις και δεν φτάνεις.

-         Να τελειώσει τις σπουδές της πρώτα και μετά να μπλέξει. Η Αρχιτεκτονική δεν είναι παίξε γέλασε για να ασχολείται και με αγάπες και λουλούδια, δεν θα πάρει ποτέ της πτυχίο.

-         Αχαχούχα! Μας βγήκες και τροχονόμος αισθημάτων τώρα, περάστε εσείς, περιμένετε εσείς, άλλος έχει προτεραιότητα. Φιλενάδα σύνελθε. Φυσιολογικό κοριτσάκι είναι το Ριτάκι σου, κάπου χτύπησε η καρδούλα του πιο γρήγορα, άστην να το ζήσει. Το πιο πιθανό είναι να τον έχει σχολάσει πριν τελειώσει το έτος - αλλά κι αν κρατήσει, θα πει ότι είναι το τυχερό της.

-         Λες;

-         Λέω - αλλά πες μου εσύ τώρα, πού κολλάει η Νταίζη και η Αγκάθα Κρίστι που ξύπνησε μέσα σου;

-         Α ναι! Που λες, όπως ξέρεις εκεί που μένουμε δεν πιάνουν τα κινητά, δεν έχουμε σήμα. Οπότε η μικρά έχει μόνο το σταθερό για να παίρνει και να την παίρνουν, κατάλαβες;

-         Όχι, ομολογώ. Για γίνε πιο σαφής.

-         Παιδάκι μου το τηλέφωνο στο σπίτι το σηκώνω κατά κανόνα εγώ.

-         Γνωστή η εξάρτησή σου.

-         Άσε τις μπηχτές και δώσε βάση. Το σηκώνω εγώ - οπότε πώς να τη ζητήσει ο φέρελπις νέος; Ως Ρίτα; Θα καρφωθούν. Πετάει λοιπόν ένα «Νταίζη» κι ένα «συγγνώμη» μετά και νομίζουν ότι με ξεγέλασαν!

-         Την Μάτα Χάρι; Αλίμονο! Αλλά δεν κατάλαβα - το «Νταίζη» πού κολλάει;

-         Στην Μαργαρίτα παιδάκι μου - Νταίζη στα αγγλικά!

-         Με ρούμπωσες τώρα.

-         Ε καλά! Τι τάχουμε τα λόουερ! Ρωτά η μικρή «ποιος ήταν», λέω εγώ «ζητούν μια Νταίζη, λάθος», καταλαβαίνει εκείνη και τον παίρνει μόλις στρίψω γωνία.

-         Είσαι δαιμονία, σε παραδέχομαι. Και τι θα κάνεις τώρα που έλυσες το μυστήριο;

-         Σκέφτομαι την επόμενη φορά να του πω «περιμένετε», να φωνάξω «Μαργαρίτα σε ζητούν» και να πάθουν πλάκα - πώς σου φαίνεται;

-         Ασύλληπτα βλακώδες! Για να κάνεις το κομμάτι σου, ότι και καλά είσαι ξύπνια και τους κατάλαβες, θα τους φέρεις σε δύσκολη θέση και, κυρίως, θα χάσεις εντελώς την εμπιστοσύνη της κόρης σου.

-         Οπότε;

-         Οπότε την πιάνεις και της εξηγείσαι και της λες πως δεν χρειάζεται να κρύβονται κι ότι μάνα είσαι και καταλαβαίνεις. Τέλος πάντων θα βρεις τρόπο να της το πεις - αρκεί να χωνέψεις ένα πράγμα.

-         Ποιο;

-         Ότι το κοριτσάκι σου μεγάλωσε κι οφείλεις και εμπιστοσύνη να της έχεις και να την αφήσεις να ζήσει τα πρώτα της σκιρτήματα. Καλές οι σπουδές αλλά η ζωή έχει τις δικές της απαιτήσεις και δεν τηρεί ωρολόγιο πρόγραμμα. Κατάλαβες, Μάτα Χάρι;





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου