Φρίντα και Βικτώρια – η κρίση

(μέρος 25ο – 30/8/14)

Νουβέλα σε συνέχειες

 Από τη Φώφη Walter-Κυρλίδου (Φρίντα)
και τη Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου (Βικτώρια)

ΒΙΚΤΩΡΙΑ

«Πω πω ήττα...», μουρμούρισε η Βικτώρια κατεβάζοντας το ακουστικό. «Καημένε Μπάμπη... μέχρι που αρχίζω να σε συμπονάω... Κι αυτό πάλι το αποψινό ραντεβού; Τι έχει βάλει στο δαιμόνιο μυαλουδάκι της η θεοπάλαβη...Καμιά τρέλα πάλι, όπως ακριβώς το είπε... άντε τώρα να δω πώς θα περάσει η μέρα, θα με φάει η περιέργεια... κι έχω κι ένα σωρό στη σχολή σήμερα,  παράδοση στους πρωτοετείς και να αποτελειώσω τη διόρθωση των γραπτών του τρίτου έτους που έμεινε στη μέση προχτές...»

            Τελικά ευτυχώς που είχε τόσα πολλά να κάνει κι απασχόλησε το μυαλό της μέχρι αργά το απόγευμα. Γύρισε στο σπίτι της κατάκοπη κατά τις πέντε και μπήκε αμέσως στο ντους να διώξει από πάνω της την κούραση της μέρας και να ετοιμαστεί για την βραδυνή συνάντηση. Να που έμεινε και κάτι καλό από όλη αυτή την ιστορία, σκέφτηκε χαμογελώντας καθώς άπλωνε τη σκιά στα μάτια της. Ξανάρχισα να προσέχω την εμφάνισή μου μετά από χρόνια εγκατάλειψης... α ρε ΜπάμπΑλέξανδρε... αυτό θα σας το χρωστάω!

            Άνοιξε το συρτάρι της να πάρει καθαρά εσώρρουχα κι η ματιά της έπεσε στο δαντελένιο κυλοτάκι που της είχε κάνει δώρο η κολλητή της για το πρώτο ραντεβού με την «συναγρίδα», όπως έλεγε, και που το είχε καταχωνιάσει κάπου στο βάθος. Το έπιασε στα χέρια της. Άσφαιρο πήγες κι εσύ, κακόμοιρο... σιγά να μη σε χρησιμοποιούσα για τα στανικά κρεβατώματα με τον λεγάμενο... Όχι κι ότι θα σε πρόσεχε δηλαδή, με σβησμένο φως και καμιζόλα να φορούσα χαμπάρι δεν θα έπαιρνε... Με μια ξαφνική κι αδικαιολόγητη παρόρμηση τόβαλε μέσα στην τσάντα της.

            Βρήκε την Φρίντα να την περιμένει στο Στέκι με μια κανάτα χύμα κόκκινο κρασί, το περίφημο ξακουστό κρασί του Μπουλούκου, και δυο ποτήρια γεμάτα μπροστά της.

ΦΡΙΝΤΑ

«Καλησπέρα Βικτωράκι, έλα και κερνάω κρασάκι... ναι μωρέ, είπα ν’ αλλάξω δουλειά και να φτιάχνω μαντινάδες! Άντε να παραγείλλουμε γιατί τα σχέδια είναι πολλά και η νύχτα μικρή, φιλεναδίτσα. Λοιπόν, εμείς σβήσαμε μιάμιση σχέση, εεε... η δική σου με τον Αλέξανδρο για μισή μου κάνει, αλλά αποδείξαμε ότι η γυναικεία φιλεναδική αδελφότητα, όταν είναι πραγματική και δυνατή, αντέχει τα πάντα, ακόμη και τα άνανδρα ερωτικά ντου. Φέρε πιο κοντά τη μελιτζανοσαλάτα, φιλενάς, και άκου με προσεχτικά. Σε μια βδομάδα έχετε τετραήμερο εσείς οι εκπαιδευτικοί. Τα εισιτήρια τα έβγαλα σήμερα το πρωί, έκλεισα και ξενοδοχείο πέντε αστέρων, όχι σαν την πανσιόν που είχαμε πάει τότε παλιά, και το μόνο που μένει είναι να φτιάξεις το σακ βουαγιάζ σου και την κάναμε!

»Καλέ... μη με κοιτάς σαν χάνος, κλείσε το στόμα σου, Βικτώρια, μη μπει καμιά μύγα! Ναι, κοπέλα μου, για τη Φλωρεντία σου μιλάω, αμ πού λες να πηγαίναμε, στο Κουρδιστάν; Άλλο πάλι και τούτο! Θα πάμε τέσσερις μερούλες κυριλέ σε όλα τα μουσεία και τις εκθέσεις που γουστάρεις. Υπόσχομαι ότι θα φορέσω  δετά παπούτσια αυτή τη φορά, μη ξεροσταλιάσω η έρμη, τα βράδια όμως είναι δικά μου, σινιορίνα, και θα μας γνωρίσουν από την καλή όλα τα κλαμπ και τα μπαράκια πολυτελείας. Μια φορά να ακούσω ότι είσαι κουρασμένη και δεν μπορείς να βγεις, θα σε πιάσω απ’ το τσουλούφι. Είπαμε, τετραήμερο ξεσαλώματος είναι αυτό, όχι ανάπαυσης. Άσε που ελπίζω να με αφήσεις να ξεζαλιστώ και λίγο από την πολλή πρωινιάτικη κουλτούρα και με ένα ελαφρύ σόπινγκ, έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε... ξέρεις ότι τα δερμάτινα είναι η αδυναμία μου. Άντε... γεια μας και καλό μας ταξίδι», είπε μονορούφι, άδειασε το ποτήρι της με τον ίδιο τρόπο και κοίταξε να δει την αντίδραση της φιλενάδας της.