Κύκνοι

Αρχίζουν και μακραίνουν οι σκιές

Σκουραίνουνε τα χρώματα το δείλι

Τον ήλιο ο αγέρας κυνηγά

Κι η θάλασσα γεμίζει με ρυτίδες

Μονάχο το παγκάκι καρτερά

Τον ξένο, που περνά, να ξαποστάσει

Δυο  κύκνοι αρμενίζουν σιωπηλά

Αγέρωχοι στου λιμανιού την άκρη

Η όμορφη στιγμή του δειλινού

Η ώρα που η σκέψη γαληνεύει!