Χορεύοντας με τα κύματα

Ξεχύθηκες περήφανο

Το κύμα να δαμάσεις

Με τα πανιά ολάνοιχτα

Σε θάλασσα αφρισμένη

Σφύριζε ο γραίγος σκοτεινός

Μάνιαζε η τραμουντάνα

Και τσάκιζαν τα κύματα

Στ΄ορθόπλωρο σκαρί σου

Τίποτε δεν λογάριαζες

Μα σύγνεφα, μα ανέμους

Το λιόγερμα σού έγνεφε

Κι εσύ χαμογελούσες

Σκαρί μου ανυπόταχτο!

*Πίνακας του εκλεκτού μου φίλου 

και εξαιρετικού ζωγράφου

Φώτη Ασπρομάτη*