Πόλη του έρωτα

Να ’μουν, λέει, εκεί

Ανάμεσα στο πλήθος το ανώνυμο

Με τα χέρια στις τσέπες

Και την αγαλλίαση στο βλέμμα...

Να περπατάω άσκοπα

Στα Champs Elysees και στις βιτρίνες

Και να φτάνω κατάκοπη στον Πύργο

Για το πρώτο daiquiri της βραδιάς...

Να ’μουν, λέει, εκεί!

*Πίνακας του εκλεκτού μου φίλου 

και εξαιρετικού ζωγράφου

Φώτη Ασπρομάτη*